door Petra Maartense
De
laatste tijd hoor en lees ik opeens weer veel over hooggevoeligheid.
Misschien komt dat omdat we met z’n allen steeds gevoeliger worden. Dat
heeft alles te maken met de hogere frequenties die binnenstromen en ons
lichter maken. Simpel gezegd hebben we dan des te meer last van alles
wat nog vast zit en daardoor in een lagere frequentie vibreert. In
onszelf en om ons heen. De hogere gevoeligheid maakt dat lage
frequenties onverdraagbaar worden en voelen als geweld in je systeem. Ze
willen vertrekken, alles wil lichter worden!
Daarvoor verwijs ik graag naar de methode die Aartsengel Michaël ons aanreikt in dit
artikel
Door
er een gewoonte van te maken om steeds alles op te ruimen wat in jouw
beleving verstorend aanvoelt, wat je dwars zit, wat voelt als
ongemakkelijk of pijnlijk, draag je bij aan de transformatie. Probeer
vooral het verstorende niet te voeden en te vergroten door er de strijd
mee aan te gaan of het te blijven herhalen in woorden en gedachten. We
kunnen veel meer oplossen dan we denken en het is veel simpeler dan
vroeger. Je zet het in het licht, je brengt je eigen licht op de
plaatsen waar het donker is, waar het knelt en zo breng je meer licht en
ruimte in de verdichte energie. Want angst, pijn, geweld, frustratie en
woede zijn als het ware bonken verdichte energie, die vrij agressief
kunnen aanvoelen. Ons systeem verdraagt dat niet meer. Dus het wil weg.
Hoe je het je voor kunt stellen – bijvoorbeeld als een donkere wolk, die
oplost – het maakt niet uit, het werkt zoals jij het je voorstelt.
Wat
ik hier vooral nog eens wil benadrukken is dat het werkelijk ‘voedend’
is om er anderen de schuld van te geven. Voedend op een niet-oplossende
manier. Je vergroot de tegenstelling en je handelt vanuit de pijn, de
dichtheid, waardoor het alleen maar nog dichter wordt. Als er in jou
geen “haakje” is om aan te gaan hangen, hoef je helemaal geen last te
hebben van de negatieve energie van anderen. Als je gewoon in je eigen
licht blijft, in verbinding blijft met jezelf, waait het vanzelf
voorbij. Laat het niet binnenkomen.
En
is er wel een haakje, ga dan op zoek naar dat haakje. Is het je
schuldgevoel, je verantwoordelijkheidsgevoel, is het je eigen oude
patroon, je oude pijn? Breng dat dan naar het licht. Zeg dat het mag
vertrekken. Natuurlijk zal je steeds getriggerd blijven worden, tot dat
zich heeft opgelost. Accepteer het, maar niet op zo’n manier dat het zou
moeten blijven. Het is juist een uitnodiging om iets ouds los te laten.
We komen op steeds diepere niveau’s terecht, soms lijkt iets een
herhaling, maar het is nog een stap verder. Dat geeft niet, het is goed.
Het ruimte op en maakt de weg vrij.
Wat
je veel hoort of leest is dat licht juist donker aantrekt. Met andere
woorden: Als jij volledig in je kracht en in het licht staat, zouden er
juist ‘donkere krachten’ op je afkomen. Dat is een rare
veronderstelling, waar we maar eens mee af moeten rekenen. Want juist
als je daar bang voor gemaakt wordt of bang voor bent, is dat het
‘haakje’. Als jij werkelijk in je licht en je kracht staat, trek je
juist geen donker aan, maar je verspreidt licht en je trekt aan wat
daarbij past. Alles wordt juist makkelijker. Het licht is altijd sterker
en zal dus ook schijnen vanuit jou en positieve invloed hebben rondom
je. Het kan dus alleen maar angst, onzekerheid of een bepaalde
overtuiging zijn, wat als trigger zou kunnen dienen om eventuele
ongewenste ‘donkere krachten’ aan te trekken.
Vergis
je niet: Licht is kracht. Als je dat weet en voelt en kunt laten zijn
zoals het is, loop je juist geen risico. De kracht van het licht, de
liefde, maakt je niet zwak en kwetsbaar, het maakt je juist sterk en
beschermt je. Die kracht is een zachte kracht, maar sterker dan welk
geweld dan ook. Oplossend, verzachtend, harmoniserend en logischerwijs
haalt dat juist het beste in anderen naar boven. Zie jij gevaren in je
omgeving, dan is dat jouw waarneming en dan betekent dat dat jij nog
niet helemaal vertrouwt op je eigen licht. Het is een angst die je
ongedaan kan maken. Of een oude overtuiging om mee af te rekenen. Zie je
hoe zo’n overtuiging juist de dualiteit in stand houdt? En begrijp je
dat je dan nog leeft met een angst en dat het juist die angst is, die
ongewenste ervaringen aantrekt? Geeft niet, maar los het op. In jezelf.
Breng het in het licht, want als jij in verbinding blijft met je eigen
licht, heb je niks te vrezen.
Natuurlijk
kan het juist gebeuren dat je in het groeiproces, in het lichter
worden, diepere delen van jezelf tegenkomt die ook nog naar het licht
willen. Het kan zijn dat je mensen tegenkomt, die dat verborgen deel in
jou komen triggeren. Juist omdat het naar het licht wil. Juist omdat het
opgeruimd wil worden. Dat verborgen deel in jou trekt dan precies die
ervaring aan om dat voor elkaar te krijgen. Dat kan voelen als heftig of
als een stap terug. Dat is het niet. Het is vooruitgang. Neem het waar
en zie wat er in jou wordt aangesproken. En kijk of je er nu op een
andere manier mee om kan gaan. Door het waar te nemen, het licht te
maken en op te lossen.
Misschien
haakte je vroeger af en trok je je terug. Nu word je uitgenodigd tot
zelfonderzoek en transformatie en je kunt weer verder. Als iets je
raakt, kwetst of bang maakt, duik dan niet in die oude valkuil maar weet
dat jij het aankan en dat het een kans is om op te schonen.
Blijf
gericht op het licht, want als je maar naar de donkere wolken blijft
kijken, kom je er vanzelf in terecht. Blijf je gericht op het licht, dan
drijven die wolken vanzelf voorbij. Ze hoeven niet meer bij jou aan te
kloppen.
We
zullen dus op moeten passen voor onze oordelen, want oordelen verdelen
en stimuleren juist de tegenstellingen, de strijd, de afgescheidenheid.
Waarnemen is vanuit een ander perspectief, vanuit het licht waarnemen is
heilzaam en maakt je vrij. Het is een andere beweging. In plaats van er
vol in te springen als iets je triggert, ga je nu zien wat er gebeurt
en je laat het. Je erkent de gevoelens die het in je oproept – voor
jezelf. Als ze zijn gezien, ok, that’s it. Klaar. Geen verhalen maken,
geen ingewikkelde constructies verzinnen. Erkennen en aan het licht
meegeven.
We
hebben namelijk een groot voordeel als we gevoelig zijn en in
verbinding staan met het licht en dat is dat we samenwerken. Op het
niveau van het licht (ik zeg het maar even simpel) is er eenheid en
eenheid betekent ook eenheid met het Goddelijke, dus een enorm
potentieel aan hulp. Je hoeft het niet alleen te doen. Als je in het
donker gaat zitten mokken of wegkwijnen (alweer een versimpelde
voorstelling), sta je er alleen voor. Maar zelfs dan kan je het licht te
hulp roepen, dus waar is dat voor nodig? Het is maar net wat we willen,
onze intentie telt.
Natuurlijk
weet ik dat het best lastig is om als hooggevoelig persoon zoveel ‘op
te pikken’ en zoveel stemmingen van anderen waar te kunnen nemen. Ik heb
er zelf ook mee om moeten leren gaan. Als iemand boos op mij was of in
gedachten een bepaalde strijd met zichzelf op mij projecteerde – omdat
ik toevallig iets had gezegd wat confronterend was – dan voelde ik dat.
Het was moeilijk dat uit mijn systeem weg te werken. Maar ik heb ontdekt
dat dat voor een deel te maken had met een heel subtiel schuldgevoel
(verantwoordelijkheidsgevoel), voor een deel met mijn eigen verborgen
angst (dat anderen over mij konden beslissen of heersen of me ‘kwaad’
zouden kunnen berokkenen bijvoorbeeld) en dat het dus voor een deel mijn
eigen gevecht was. Anders had het nooit in mijn systeem kunnen
belanden. Als ik daar heel duidelijk geen bodem meer voor aanbiedt, komt
het ook niet meer bij mij binnen. Dat heeft dus te maken met
zelfvertrouwen en vertrouwen op het licht, wat eigenlijk hetzelfde is.
Soms
weet je niet of een gevoel van jou is of van een ander. Ook daar heb ik
een mooie ‘oplossing’ voor gevonden: Het is niet van jou en niet van de
ander. Neem het waar als een lading die voorbij komt en omdat jij een
speler bent in het veld, net als die ander, kan je het gevoel hebben dat
het een emotie is van jou of van die ander. Maar al die emoties zijn -
net als gedachten - niet wie jij bent. Het zijn de wolken die voorbij
trekken en laat ze....
Eenheid
betekent ook dat we een zijn met elkaar, het veld, het leven op aarde.
We kunnen onszelf daar niet los van zien. Maar we hoeven het ons ook
niet toe te eigenen als ‘dat is van mij’ en ‘dat is van hem’ of ‘van
haar’. Het is er en het vraagt misschien aandacht, maar jij bepaalt waar
je je aandacht op richt en hoe.
Dus
hooggevoeligheid hoeft geen ‘probleem’ te zijn. Je kunt het zien als
‘probleem’ en dan maak je er meer een ‘probleem’ van. Een uitdaging, ja,
dat wel. Maar vooral een kracht. Want hoeveel instrumenten heb je niet
juist in handen met je gevoeligheid? Juist door je mogelijkheid je te
verbinden met het licht, heb je het sterkste instrument dat er bestaat
tot je beschikking: Licht en Liefde, Goddelijk licht en Goddelijke
liefde. Wat anders kan de zwarigheid en de narigheid hier op aarde
oplossen dan dat?
Je
kunt dat ‘instrument’ – ik noem het bewust geen ‘wapen’, want dat
suggereert weer een strijd – inzetten op alle fronten. Bij alles wat je
doet: Eten, praten, denken, schrijven, werken, poetsen, groente
verbouwen, voedsel bereiden, in alles wat je doet en overal waar je
gaat, neem je het licht mee en dat geeft waarde aan alles. Vooral in de
communicatie is dat een heel krachtig instrument om de vrede te bewaren
en ook anderen wat meer in het licht te brengen. Het gaat vanzelf. Laat
het niet je ego zijn, die denkt: ‘Zo, ik ga nu eens even iemand in het
licht zetten’, maar laat het vanzelf gaan. Door zelf in vrede en
harmonie door het leven te gaan. Voel die kracht en voel dat licht. Het
zal je verheugen hoeveel licht, hoeveel vreugde er dan op je pad komt.
En als iemand het niet wil ontvangen, is dat niet jouw probleem. Laat
het... Licht doet zelf z’n werk wel. Strijd is geen licht.... Frustratie
ook niet....
De
beste manier om je goed te voelen en geen last meer te hebben van
eventueel ‘donker’ is om gewoon lekker je eigen gang te gaan, te doen
wat je het liefst doet, waar je goed in bent. Dat is de manier om jouw
licht in de wereld te laten stralen. Om jezelf krachtig te maken en te
‘beschermen’. Het gaat vanzelf, je hoeft niet met de mensen en zaken om
je heen te ‘vechten’, je leeft vanuit je eigen kracht. Dat is een keuze
die je kunt maken en mag maken. Het is niet afhankelijk van anderen.
Naar
problemen kijken is een oude gewoonte, waar we allemaal mee te maken
hebben, omdat de mens dat nu eenmaal in z’n systeem heeft zitten. Omdat
we onszelf niet los kunnen zien van de geschiedenis, onze voorouders, de
mensheid als geheel. Wel kunnen we het doorbreken, nu we ons meer en
meer bewust worden en onze mogelijkheden kennen.
Eeuwenlang
zijn we bang gemaakt en is onze eigen kracht (die verbinding met het
licht dus) ontkend of de kop in gedrukt. We hebben ons bang laten maken,
we hebben ook onszelf ontkend. We waren vergeten wie we waren en we
zijn dat nu aan het herontdekken. We hoeven dat niet voor anderen te
doen, we kunnen dat beter voor onszelf doen. Daarmee helpen we het
geheel ook. Want alles wat wij weten te winnen aan kracht, zal meer
licht betekenen voor het hele ‘krachtenveld’ en ook anderen stimuleren
en zo verlichten we letterlijk en figuurlijk vanzelf ‘het veld’. Dus
wees je bewust waar je kracht aan geeft, wat je voedt.
Alles
wat we kunnen opruimen in ons eigen systeem heeft een effect op het
geheel. Met terugwerkende kracht zelfs, want we ruimen oude trauma’s en
oneffenheden op door er nu doorheen te komen en ze niet langer die macht
over ons te laten hebben. Het opschonende effect van wat we NU doen,
bevrijdt ons van trauma’s en onaffe zaken uit het verleden, uit vorige
levens, onze individuele geschiedenis is in feite een gezamenlijke
geschiedenis. Eenheid betekent dat anderen jou een deel van jezelf laten
zien en omgekeerd. Als hooggevoelig persoon is je bereik dus groot,
maar ook je mogelijkheden zijn dus groot.
Maak
het eenvoudig: leef in het licht, werk dagelijks aan de versterking van
de verbinding met je Zelf, je Goddelijke Zelf, je Licht en laat alles
daar met het grootste gemak in oplossen. Dat is de makkelijkste en
plezierigste weg. Je zal zien dat het steeds makkelijker gaat en dat het
leven daardoor steeds plezieriger wordt. Richt je op het licht en wen
er aan dat het leven steeds lichter wordt! Geniet ervan!
Petra
Petra Maartense
Robert C. Haringsma is psycholoog en onderzoeker aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Hij schrijft een weblog over 
We
kunnen ons succes niet afmeten aan de mate waarin de duisternis het
licht zoekt of omarmt, maar aan hoe sterk we ons licht laten schijnen
zodat het duister zijn kans grijpt om te ontwaken, omdat het in het
licht wil zijn, of, net zoals we wakker worden wanneer we voldoende
geslapen hebben en niet langer moe zijn. Ik denk dat dat is waar we ons
nu bevinden.
Maar
na verloop van tijd beginnen we niet meer met open blik naar onze
partner te kijken en hebben we allemaal verwachtingen van hem of haar.
De liefde wordt voorwaardelijk. De ander moet jouw behoeften vervullen.
En dit zijn meestal behoeften ontstaan als gevolg van oude pijn in onze
jeugd. Deze behoeften komen voort uit de illusie dat je niet goed bent
zoals je bent. De waarheid is echter dat je al compleet bent. En als je
niets van de ander nodig hebt is er overvloed. Het is dan dus niet zo
dat je alleen gaat zijn, want de liefde gaat hierdoor juist rijkelijk
stromen.
