Onrustige Aarde
De afgelopen weken was de planeet waarop wij leven zeer onrustig. Er waren aardbevingen in California, op verschillende plaatsen in Zuid-Amerika, de Alpen, Afghanistan, China en op de Salomonseilanden. Er was een grote aardverschuiving in Washington, een vulkaanuitbarsting in Ecuador, en zware bosbranden in Chili. Een cycloon met windsnelheden van 300 km/u stevent momenteel af op de kust van Australië. In volle barensweeën stoot Moeder Aarde oude disharmonische energie uit, en schudt en beeft ze om alles in haar te herschikken en heraf te lijnen. De aarde verschuift.
Ons energielichaam schudt en beeft
Net zo stoot ons eigen energielichaam oude en verkalkte energie uit, en schudt en beeft het om alles te herschikken en beter af te lijnen op hogere frequenties en het goddelijk plan – voor onszelf en voor het collectief.We proberen vaak krampachtig deze uitstoot van oude energie tegen te houden, uit angst voor de ermee gepaard gaande kracht, maar het proces is niet te stuiten: door allerlei triggers uit de buitenwereld komt in één gulp diep oud verdriet of woede of wat dan ook naar buiten, zodat oude wonden eindelijk kunnen helen, en er in ons opnieuw harmonie en balans komt.
Maar dit proces kan ook minder zichtbaar aan het werk zijn, en zich eerder uiten in een onbestemd gevoel van ongemakkelijkheid, onrust en zich down voelen zonder enige reden.
De volgende draai op de bewustzijnsspiraal
De afgelopen dagen zijn onze kern-thema’s één voor één opnieuw in ons bewustzijn gekatapulteerd. Er is nu geen ontkomen meer aan, we moeten ze aanpakken om dieper te gaan aarden, vooraleer we de volgende draai op de bewustzijnsspiraal nemen. Ascensie gaat nooit zonder descensie.
We kunnen slechts veilig ‘opstijgen’ wanneer we goed met onze voeten op de grond staan en goed geworteld zijn in onszelf, en ons Hoger Zelf staat niet toe dat we verder ‘opstijgen’ vooraleer we gedeald hebben met onze taaiste stukken.
Verzetten van de bakens
Dit alles speelt nu in april, met zijn onderliggende 11/2-meestertrilling. We verzetten onze bakens, we verleggen onze grenzen, we brengen onszelf verder in onze thema’s en stretchen tot waar we voelen dat het nu echt wel genoeg is geweest. We krijgen maximaal de kans om ons meesterschap over één of meerdere aspecten van onszelf en ons leven uit te breiden. Meesterschap komt nooit vanzelf, er gaat altijd enige vorm van moeite of leren of initiatie aan vooraf. Nadien komt dan de beloning: het gevoel van uitgebreid te zijn, het gevoel van ruimte, lichtheid, overvloed, makkelijkheid en vreugde. Na de spanning komt ont-spanning.
Fysieke ongemakken
Zoals het lichaam van Moeder Aarde zeer onrustig is en schudt en beeft, brandt en vloeit, zo kan dat ook met ons fysieke lichaam gebeuren. Fysieke symptomen kunnen opduiken, oude klachten kunnen verergeren, tot we de nodige aanpassingen doen om de trilling van ons fysieke lichaam op te tillen. Dagelijks werken met de elementen in ons lichaam, en zeker voldoende water opnemen, is op dit moment van cruciaal belang.
Onontbeerlijke kristallen
Het is ook zeker het moment om eens te gaan kijken in onze voorraad kristallen, en er die uit te nemen die ons hart ons aanwijst. Niet mentaal een kristal kiezen, maar heel intuïtief en vanuit het hart. Kristallen zijn nu onontbeerlijk voor al wie intens spiritueel evolueert. Ze helpen ons met alle aspecten van het ascenderen in ons lichaam op deze aarde, met het in ons lichaam vasthouden van hoge frequenties.
Ook dit gaat voorbij…
Deze week waren we enkele dagen in Vézelay, en brachten we dagelijks een tijdje door in de crypte onder de basiliek. De Esseense energie is er sterk geankerd, en de grote Esseense leraren van Liefde en Wijsheid, zoals Jezus, Maria, Maria van Magdala en Anna, zijn er altijd zeer nabij. Hun woorden bleven in mijn systeem pulseren, en doordrenkten me helemaal.
‘Er is geen gevoel, geen ervaring, geen probleem dat jullie op aarde ervaren, dat wij niet ook ooit hebben gehad toen wij onze weg op aarde liepen. We kennen alle uitersten van het spectrum in liefde en relaties, we hebben alle mogelijke zorgen en verdriet gekend, we kenden alle uitdagingen van uitbreiding van het lichtlichaam in het fysieke lichaam. We kennen al jullie lasten en zorgen, jullie vertwijfeling en angsten, jullie verwarring en ergernissen. Daardoor zeggen we jullie: ook deze lastige periode gaat weer voorbij; de zon van verlichting schijnt door alle wolken heen, en sneller dan je denkt slaag je er weer in om contact te maken met je eigen wijsheid, liefde en kracht. En dan sta je weer op, helder en bewust, en ga je verder je pad.
En vergeet niet: wij zijn hier ook, we zijn hier nu voor jullie, we zien jullie, we koesteren jullie en sturen jullie al onze liefde en begeleiding. Je doet dit niet alleen.’
Vergankelijkheid en onvergankelijkheid
Al wat vergankelijk is, alle uiterlijkheden, de ‘wereld der fenomenen’ – zoals de oude Grieken en de Tibetanen dit noemden -, gaat voorbij, lost op in de eeuwig blazende wind der tijden. Woorden, daden, gebeurtenissen, overtuigingen, materie, vroeg of laat verdwijnt het allemaal.
Maar al wat onvergankelijk is, ons kern-zelf, de pilaar van licht en liefde die wij zijn, de oneindige wijsheid die we dragen in ons hart, dat blijft.
Altijd en eeuwig.
Keep the faith
Fran
Geen opmerkingen:
Een reactie posten